Kızmıyorum.
Kızarsam bir vicdan bir yüreği boğabilir
Ben yaşasın istiyorum
Yaşasın bu yedi tarafı göçle dolmuş
Yedi tarafından göçler akıtmış çınar başlı yüz
Yüreğimizde bir origami sanatı
Sessiz ne kadar insan varsa,
bedeni ardında kaybolmuş ne kadar insan varsa
Hep birlikte dönelim evimize.
Bizden haberdar olan karabasanlara...
Yaşlarımızın yakınında biraz ısınalım sonra dönelim
Vazgeçemeyişimizden vazgeçerek
Son bir nara çekelim ciğerlerimize
Bu barikatları neden kurdunuz?
Haydi dönelim, haydi gidelim buradan
Niçin bu kadar çok hüzünlü çocuk var arkamda?
Devam edecektik?
Ama n’olur sonra...
Teçhizatsız bir savunmadan dönüyorum
Kalemin surlarında urganlar
Şehrin sınırlarında gemilerden yükler
Kaybettiğim canların soluk cesetleri ellerimde
N’olur şimdi değil
Yerini bir enkaza bırakan şehirden geliyorum
Kolsuz bacaksız anılarla
Dağlardan dağlara uzanan çökmüş bir köprüden geçiyorum
Hancılar ve yolcular, içleri çocuk dolu kamyonlarla
Binip gidebileceğim ilk yerde
İnip dönüyorum
Meryem Ademoğlu