Kurtuluş Derinliği

Gecenin bir vakti çaldı çığlıklarım;

Yutkundum gözyaşımı

Boğazımda tuttum. 

Bir vantilatör ki dağıttı saçlarımı

Bir müzik ruhumun bahçelerini kuruttu

Çiçekler gibi soldum

Yıldızları gibi söndüm sabahın…

Giyinemedim,

Çıplaktım…

Küllerimde sönerken ateşleri bahar sandım;

Bir müzik ruhumun bahçelerini kuruttu;

Yaşamın ıslaklığıyla yandım,

Baharın güneşi hiç yakar mı?

  

Gözlerimin elasını sel bastı, siyahlara çalındı…

Kimselerin görmediğini gördüm

Örtbas edilen renklerimi…

Yağmurlar yağdı Temmuz akşamı

Yazın yağmur yağar mı?

 

Habersizmişçesine zehirlemek değil bu kendimi;

Kaçışlardan sızmasına yol verdiğim çığlıklarım;

İŞTE ŞİMDİ ÇEKİYOR İPİMİ.

 

 

İp,

Sürünmece,

Ateş,

Kül

Ve kaybettiğim renklerim

Uyku,

Yağmur

Ve güneşle üşürken sevişmelerim…

Kurtuluşum olamaz mı bir gün derinliklerim?

 

Şengül Demir